نمایش نتایج: از شماره 1 تا 1 از مجموع 1
  1. #1
    عضو تازه وارد
    تاریخ عضویت
    2016 January
    ارسال ها
    5
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 پست

    درباره اختلال دوقطبی بیشتر بدانید

    اختلال دوقطبی که با عنوان بیماری افسردگی مانیک نیز شناخته می شود، یک اختلال مغزی است که باعث تغییرات غیرمعمول در حالات خلقی، انرژی، سطح فعالیت و توانایی انجام کارهای روزمره می شود. این بیماری در دوران نوجوانی (سالهای نوجوانی) یا در اوایل بزرگسالی شروع می شود. گاهی علائم دوقطبی در کودکان نیز دیده می شود. اختلال دو قطبی معمولا نیاز به درمان در طول عمر فرد دارد و از بین نمی رود. این بیماری می تواند عامل مهمی در خودکشی، از دست دادن شغل و اختلاف خانوادگی باشد، اما درمان مناسب منجر به نتایج بهتر می شود.

    انواع اختلال دو قطبی


    چهار نوع اختلال دو قطبی وجود دارد که همه آنها شامل تغییرات واضح در خلق و خو، انرژی و فعالیت هستند.

    • اختلال دو قطبی نوع اول:
      در اختلال دو قطبی نوع اول که حداقل 7 روز طول می کشد، علائم دوره شیدایی بسیار شدید است و بیمار نیاز به مراقبت فوری دارد. معمولا در این اختلال دوره افسردگی نیز رخ می دهد که حداقل 2 هفته به طول می انجامد. دوره های افسردگی با ویژگی های ترکیبی (داشتن افسردگی و علائم شیدایی در همان زمان) نیز ممکن رخ دهد.
    • اختلال دو قطبی نوع دوم
      در اختلال نوع دوم دوره افسردگی و شیدایی خفیف وجود دارد. اما شیدایی مانیک در بیمار مشاهده نمی شود.
    • اختلال خلق ادواری
      این نوع اختلال که اختلال سیکلوتیمیک نیز نامیده می شود، دوره های متعدد شیدایی خفیف و افسردگی در بیمار دیده می شود. با اینکه در این نوع اختلال شدت کم است ولی بیمار زمان طولانی تری، حداقل 2 سال (1 سال در کودکان و نوجوانان)، با آن درگیر است.
    • سایر اختلالات دو قطبی مشخص و نامشخص
      اگر در بیمار دو قطبی حالاتی غیر از سه حالت بالا دیده شود، آن بیمار دارای اختلال نوع چهارم می باشد.


    اختلال دو قطب به چند دوره تقسیم می شود و برخی دوره ها در هر فردی طولانی تر است و شدت تر بیشتری دارد:


    • شیدایی (مانیک): دوره هایی با سر خوشی و انرژی زیاد
    • افسردگی: دوره هایی با حالات غمگین یا ناامیدی بسیار زیاد
    • شیدایی خفیف (هیپومانیک): دوره هایی که شدت شیدایی در آنها کمتر است.





    علائم و نشانه های اختلال دوقطبی

    افراد مبتلا به اختلال دوقطبی احساسات غیرمعمول شدید، تغییر در الگوهای خواب، سطح فعالیت و رفتارهای غیر معمول را تجربه می کنند. این دوره های مشخص “بخش های احساسی” نامیده می شود. بخش های احساسی به شدت با حالات و رفتارهای یک فرد معمولی، متفاوت است. تغییرات شدید در انرژی، فعالیت و خواب در طول بخش های احساسی رخ می دهد.

    علائم افراد مبتلا به دوره شیدایی :



    • احساسات بسیار شدید دارند
    • انرژی زیادی دارند
    • سطوح فعالیت افزایش یافته است
    • مشکل در خوابیدن دارند
    • فعال تر از حد معمول هستند
    • در مورد چیزهای مختلف خیلی سریع صحبت می کنند
    • تحریک پذیر هستند
    • احساس می کنند افکار آنها خیلی سریع می روند
    • فکر می کنند آنها می توانند در یک زمان کارهای زیادی انجام دهند
    • افکار خطرناکی مثل خرج کردن پول زیاد یا داشتن رابطه جنسی بی پروا در سر دارند


    علائم افراد مبتلا به دوره افسردگی :



    • بسیار ناراحت و ناامید هستند
    • انرژی بسیار کمی دارند
    • سطوح فعالیت آنها کاهش یافته است
    • در خوابیدن مشکل دارند، ممکن است خیلی کم خواب باشند یا بیش از حد بخوابند
    • احساس می کنند که نمی توانند از هر چیزی لذت ببرند
    • احساس نگرانی دارند
    • مشکل در تمرکز دارند
    • چیزهای زیادی را فراموش می کنند
    • بیش از حد یا خیلی کم غذا میخورند
    • احساس خستگی می کنند
    • مدام در مورد مرگ و یا خودکشی فکر می کنند

    گاهی اوقات بخش های احساسی شامل نشانه هایی از دوره شیدایی و افسردگی می باشد. البته بخش احساسی با ویژگی های ترکیبی نیز نامیده می شود. افرادی که تجربه یک بخش با ویژگی های ترکیبی دارند ممکن است بسیار غمگین یا ناامید باشند، در حالی که احساس انرژی زیادی دارند.


    علت بیماری دو قطبی

    دانشمندان در حال مطالعه علل احتمالی اختلال دوقطبی هستند. اکثر به این باور رسیده اند که هیچ دلیل خاصی برای این بیماری وجود ندارد. در عوض، احتمال دارد که عوامل زیر در ابتلا به این بیماری کمک کنند.
    ساختار و عملکرد مغز: برخی از مطالعات نشان می دهد که مغز افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است با مغز افراد سالم یا افرادی که دارای اختلالات روانی دیگر هستند، متفاوت باشد. یادگیری بیشتر در مورد این تفاوت ها، همراه با اطلاعات جدید از مطالعات ژنتیک، به دانشمندان کمک می کند تا درک بیشتری از اختلال دو قطبی و اینکه چه نوع درمان موثر خواهد بود، داشته باشند.
    ژنتیک: برخی تحقیقات نشان می دهد افرادی که دارای ژن های معین هستند بیشتر احتمال دارد به اختلال دوقطبی مبتلا شوند. اما ژنها تنها عوامل خطر برای اختلال دوقطبی نیستند. مطالعات دوقلوهای یکسان نشان داده است که حتی اگر یکی از دوقلوها اختلال دوقطبی داشته باشد، دوقلوی دیگر ممکن است این بیماری را نداشته باشد، هرچند که دوقلوها از نظر ژنتیک شباهت بسیاری با هم دارند.
    سابقه خانوادگی: کودکان با والدین یا خواهر و برادرانی که دارای اختلال دوقطبی هستند، در مقایسه با کودکانی که سابقه خانوادگی این اختلال را ندارند، شانس بیشتری برای ابتلا به این بیماری را دارند. با این حال توجه داشته باشید که اکثر افراد دارای سابقه خانوادگی، این بیماری را ندارند.


    ویرایش توسط nazanin.R : 15th July 2019 در ساعت 06:43 PM

 

 

کاربران برچسب خورده در این موضوع

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  


Powered by vBulletin
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content Relevant URLs by vBSEO 3.6.0
Persian Language By Ustmb.ir
این انجمن کاملا مستقل بوده و هیچ ارتباطی با دانشگاه علوم و فنون مازندران و مسئولان آن ندارد..این انجمن و تمامی محتوای تولید شده در آن توسط دانشجویان فعلی و فارغ التحصیل ادوار گذشته این دانشگاه برای استفاده دانشجویان جدید این دانشگاه و جامعه دانشگاهی کشور فراهم شده است.لطفا برای اطلاعات بیشتر در رابطه با ماهیت انجمن با مدیریت انجمن ارتباط برقرار کنید
ساعت 08:52 PM بر حسب GMT +4 می باشد.