به نظر شما كدوم دوره شعر زيباتري گفتن؟

[Mahshid]

حافظ: تـنــم از واسـطــه دوري دلـبــر بـگـداخــــــت. جـانــم از آتــش مـهــر رخ جـانـانـــه فروغ

فرخزاد: اي شب از روياي تو رنگين شده. سينه از عطر توام سنگين شده

سهراب سپهري: دوست را زير باران بايد برد. عشق را زير باران بايد جست

ترانه امروزي: دوست دختر من نازه، قلبش پر احساسه، عاشقش شدم تازه

بچه ژيگولاي امروزي: دوستت دارم كثافت! لعنت به اون قيافت

خدا از اين به بعد رو به خير كنه

موضوعات مشابه:

• لطفاً ديگه پولي به صندوق هاي صدقات نياندازيد !!!

[Hossein]

هر چند من طرفدار شعر سپید و نو نیستم اما بعضی شعرها قشنگن ( هرچند باز بنظر من اصلا و ابدا به شعرهای قدیمی نمیرسه تو وزن و آهنگ و معنا - نظر شخصیمه البته- )
اون شعرهای دیگه هم که دیگه وضعش معلومه . احتمالا چند سال بعد به فحش و فحش کشی میکشه شعرا (هرچند تو رپ خیلی مد بود اما خدا رو شکر الان خیلی بهتر شده ) .

[F.Farzanegan]

حافظ: تـنــم از واسـطــه دوري دلـبــر بـگـداخــــــت. جـانــم از آتــش مـهــر رخ جـانـانـــه فروغ

فرخزاد: اي شب از روياي تو رنگين شده. سينه از عطر توام سنگين شده

سهراب سپهري: دوست را زير باران بايد برد. عشق را زير باران بايد جست

عاشق شعرم اونم شعرای پر محتوا.شعرهایی که توش ابهام باشه.نه چرندیات.شعرهای قدیمی همیشه ناب و ماندگارند.

[Hossein]

عاشق شعرم اونم شعرای پر محتوا.شعرهایی که توش ابهام باشه.نه چرندیات.شعرهای قدیمی همیشه ناب و ماندگارند.

من یکی از شاعرهای مورد علاقم پروین اعتصامیه . این شعرهاشو خیلی زیاد دوست دارم :
خصوصا شعر سیر و پیازش رو :

سیر یک روز طعنه زد به پیاز که تو مسکین چقدر بد بویی


گفت :« از عیب خویش بی خبری زان ره از خلق عیب می جویی»

گفتن از زشت رویی دگران نشود باعث نکو رویی

تو گمان می کنی که شاخه گلی به صف سرو و لاله می رویی

یا که هم بوی تاتاری یا ز ازهار باغ مینویی

خوشتن بی سبب بزرگ مکن تو هم از ساکنان این کوئی

ره ما گر کج است و ناهموار تو خود این ره چگونه می پویی

در خود آن به که نیکتر نگری اول آنکه به عیب خود گویی

ما زبونیم و شوخ جامعه و پست تو چرا شوخ تن نمی شویی

این شعرم تو 12 سالگی گفته :

" اي مُرغک خُرد ، ز آشيانه "
" پرواز کن و پريدن آموز "
" تا کي حرکات کودکانه؟ "
" در باغ و چمن چميدن آموز "
" رام تو نمي شود زمانه "
" رام از چه شدي ؟ رميدن آموز "
" منديش که دام هست يا نه "
" بر مردم چشم ، ديدن آموز "
" شو روز به فکر آب و دانه "
" هنگام شب آرميدن آموز "

اینم شعر روی سنگ قبرش :

" اينکه خاک سيهش بالين است "
" اختر چرخ ادب پروين است "
" گر چه جز تلخي از ايام نديد "
" هر چه خواهي سخنش شيرين است "
" صاحب آنهمه گفتار امروز "
" سائل فاتحه و ياسين است "
" دوستان به که ز وي ياد کنند "
" دل بي دوست دلي غمگين است "
" خاک در ديده بسي جان فرساست "
" سنگ بر سينه بسي سنگين است "
" بيند اين بستر و عبرت گيرد "
" هر که را چشم حقيقت بين است "
" هر که باشي و زهر جا برسي "
" آخرين منزل هستي اين است "
" آدمي هر چه توانگر باشد "
" چو بدين نقطه رسد مسکين است "
" اندر آنجا که قضا حمله کند "
" چاره تسليم و ادب تمکين است "
" زادن و کشتن و پنهان کردن "
" دهر را رسم و ره ديرين است "
" خرم آن ** که در اين محنت‌گاه "
" خاطري را سبب تسکين است "