مادر نیمه ی گمشده

[Eman]

مادر نیمه ی گمشده
(خدا نمی توانست در همه جا باشد ،از این رو مادران را آفرید) ( مثل عربی)
در اینجا چون صحبت مادر به میان آمد ،داستانی را درباره ی این زیباترین ، لطیف ترین ، و وفادارترین عزیز خداوند بگویم .
من مادر را یک (عشق بی بهانه)یک (شوق شعفناک شیرین)نام نهاده ام.
اشاره ای دارم به ارزش و اعتبار (مادر)در پیشگاه حضرت دوست :
از (ابو سعید ابو الخیر )سوال کردند:این حسن شهرت را از کجا آوردی؟
(ابو سعید )گفت:شبی مادر از من آب خواست ،دقایقی طول کشید تا آب آوردم ،وقتی به کنارش رفتم ،خواب،مادر را در ربود !
دلم نیامد که بیدارش کنم،به کنارش نشستم تا پگاه ،مادر چشمان خویش را باز کرد و وقتی کاسه ی آب را در دستان من دید ،پی به ماجرابرد و گفت:فرزندم،امیدوارم که نامت عالمگیر شود.
بدین سان (ابو سعید ابوالخیر )مرد خرد و آگاهی و عرفان ،شهرت خویش را مرهون یک دعای مادر می داند .ودر اینجاست که ما از جایگاه حقیقی وشگرف مادر و تقرب او به آن قدرت مطلق آگاه می شویم .
گوش جان می سپاریم به واژگانی که از میان لبان معطر و پاکیزه ی مادر –به عنوان دعا-برای فرزند خود سرریز می گردد:
وقتی کوچک بودی
تو را با روانداز هایی می پوشاندم
و در برابر هوای سرد شبانه محافظت می کردم
ولی حالا که برومند شده ای
و دور از دسترس،
دستهایم را به هم گره می کنم
و تو را با دعا می پو شانم !(دانا کوپر)
.....مادرم دلتنگتم........یاد این شعر بخیر
مادر من ،مادر من ،تو یاری و یاور من......... مادر عزیزم واقعا دلم برات تنگ شده