اینطور با خدا حرف بزنیم

[Hossein]

اینجا میخوام معنای بهترین دعاهایی که وجود داره رو براتون بزارم
ما همیشه متن عربی دعاها رو میخونیم بدون اینکه متوجه بشیم چی داره میگه . وقتی یکبار معنای کامل فارسی یکی از این دعاها رو آدم بخونه امکان نداره ارتباط بهتری برقرار نکنه با خدا .
امیدوارم این بخش بتونه بخش خیلی کوچیکی از زیبایی بعضی از این دعا ها رو مشخص کنه
پیشنهاد میکنم حتی یکبارم شده بخونید .
التماس دعا

[Hossein]

دعای کمیل
خدايا از تو درخواست ميکنم بآن رحمت بی ‏انتهايت که همه موجودات را فراگرفته است
و بتوانايى بی‏حدت که بر هر چيز مسلط و قاهر است و همه اشياء خاضع و مطيع اوست و تمام عزتها در مقابلش ذليل و زبون است
و به مقام جبروت و بزرگيت که همه قدرتها برابر او مغلوب است
و به عزت و اقتدارت که هر مقتدرى از مقاومتش عاجز است
و به عظمت و بزرگيت که سراسر عالم را مشحون کرده است
و به سلطنت و پادشاهيت که بر تمام قواى عالم برترى دارد
و بذات پاکت که پس از فناى همه موجودات باقى ابدى است
و بنامهاى مبارکت که در همه ارکان عالم هستى تجلى کرده است
و به علم ازليت که بر تمام موجودات محيط است
و به نور تجلى ذاتت که همه عالم را روشن ساخته است
اى نور حقيقى و اى منزه از توصيف اى پيش از همه سلسله و بعد از همه موجودات پسين
خدايا ببخش آن گناهانى را که پرده عصمتم را می‏درد
خدايا ببخش آن گناهانى را که بر من کيفر عذاب نازل مى‏کند
خدايا ببخش آن گناهانى را که در نعمتت را به روى من مى‏بندد
خدايا ببخش آن گناهانى را که مانع قبول دعاهايم مى‏شود
خدايا ببخش آن گناهانى را که بر من بلا مى‏فرستد
خدايا هر گناهى که مرتکب شده‏ام و هر خطايى از من سر زده همه را ببخش
اى خدا من به ياد تو بسوى تو تقرب مى‏جويم و تو را سوى تو شفيع مى‏آورم
و از درگاه جود و کرمت مسئلت مى‏کنم که مرا به مقام قرب خود نزديک سازى و شکر و سپاست را به من بياموزى و ذکر و توجه حضرتت را بر من الهام کنى
خدايا از تو مسئلت مى‏کنم با سؤالى از روى خضوع و ذلت و خشوع و مسکنت
که کار بر من آسان گيرى و به حالم ترحم کنى و مرا به قسمت مقدر خود خوشنودو قانع سازى و در هر حال مرا متواضع گردانى
خدايا من از تو مانند سائلى در خواست مى‏کنم که در شدت فقر و بيچارگى باشد و تنها به درگاه تو در سختيهاى عالم عرض حاجت کند و شوق و رغبتش به نعم ابدى که حضور توست باشد
اى خدا پادشاهى تو بسيار با عظمت است و مقامت بسى بلند است و مکر و تدبيرت در امور پنهان است
و فرمانت در جهان هويداست و قهرت بر همه غالب است و قدرتت در همه عالم نافذ است و کسى از قلمرو حکمت فرار نتواند کرد
خدايا من کسى که گناهانم ببخشد و بر اعمال زشتم پرده پوشد و کارهاى بدم (از لطف و کرم) به کار نيک بدل کند جز تو کسى نمى‏يابم (که خدا اين تواند)
خدايى جز تو نيست اى ذات پاک و منزه و به حمد تو مشغولم ستم نمودم به خودم و دليرى کردم به نادانى خود
و خاطرم آسوده به اين بود که هميشه مرا ياد کردى و بر من لطف و احسان فرمودى
اى خدا اى مولاى من چه بسيار کارهاى زشتم مستور کردى
و چه بسيار بلاهاى سخت از من بگردانيدى و چه بسيار از لغزشها که مرا نگاه داشتى
و چه بسيار ناپسندها که از من دور کردى و چه بسيار ثناى نيکو که من لايق آن نبودم و تو از من بر زبانها منتشر ساختى
اى خدا غمى بزرگ در دل دارم و حالى بسيار ناخوش و اعمالى نارسا
و زنجيرهاى علايق مرا در بند کشيده و آرزوهاى دور و دراز دنيوى از هر سودى مرا باز داشته
و دنيا به خدعه و غرور و نفس به جنايت مرا فريب داده است
اى خداى بزرگ و سيد من به عزت و جلالت قسم که عمل بد و افعال زشت من دعاى مرا از اجابتت منع نکند
و به قبايح پنهانم که تنها تو بر آن آگاهى مرا مفتضح و رسوا نگردانى و بر آنچه از اعمال بد و ناشايسته‏در خلوت بجا آورده‏ام و تقصير و نادانى و کثرت اعمال غفلت و شهوت که کرده‏ام (کرم کن و) زودم به عقوبت مگير
اى خدا به عزت و جلالت سوگند که با من در همه حال رأفت و رحمت فرما و در جميع امور مهربانى کن
اى خدا اى پروردگار جز تو من که را دارم تا از او درخواست کنم که غم و رنجم را برطرف سازد و به مآلم از لطف توجه کند
اى خدا اى مولاى من تو بر من حکم و دستورى مقرر فرمودى و من در آن به نافرمانى پيرو هواى نفس گرديدم
و خود را از وسوسه دشمن (نفس و شيطان) که معصيتها را در نظرم جلوه‏گر ساخته و فريبم داد خود را حفظ نکردم و قضاى آسمانى نيز مساعدت کرد
تا آنکه من در اين رفتار از بعض حدود و احکامت قدم بيرون نهادم و در بعضى اوامرت راه مخالفت پيمودم
حال در تمام اين امور تو را ستايش مى‏کنم و مرا در آنچه رفته است بر تو هيچ حجتى نخواهد بود با آنکه در او قضاى تو بوده و حکم (تکوينى) و امتحان و آزمايش تو مرا بر آن ملزم ساخته
و با اين حال بار خدايا به درگاهت پس از تقصير و ستم بر نفس خود باز آمده‏ام با عذر خواهى و پشيمانى
و شکسته دلى و تقاضاى عفو و آمرزش و توبه و زارى و تصديق و اعتراف بر گناه خود نه از آنچه کردم مفرى دارم و نه جايى که براى اصلاح کارم بدانجا روى کنم و پناه برم
مگر آنکه تو باز عذرم بپذيرى و مرا در پناه رحمت بى‏منتهايت داخل کنى
اى خدا عذرم بپذير و بر اين حال پريشانم ترحم فرما و از بند سخت گناهانم رهايى بخش
اى پروردگار من بر تن ضعيف و پوست رقيق و استخوان بى‏طاقتم ترحم کن
اى خدايى که در اول به خلعت وجودم سرافراز کردى و به لطف ياد فرمودى و به تربيت‏و نيکى پرورش دادى و بغذا عنايت داشتى اينک بهمان سابقه کرم و احسانى که از اين پيش با من بودت بر من ببخش
اى خداى من اى سيد و مولاى من آيا باور کنم که مرا در آتش مى‏سوزانى با وجود آنکه به توحيد و يکتائيت گرويدم
و با آنکه دلم به نور معرفتت روشن گرديد
و زبانم به ذکرت گويا شد و در باطنم عقد محبت استوار گرديد
و بعد از آنکه از روى صدق و خضوع و مسکنت به مقام ربوبيتت اعتراف کردم
بسيار دور است که تو کريمترى از اينکه از نظر بياندازى کسى را که پرورش داده‏اى آن را يا آنکه دور کنى کسى را که نزد خود کشيده
يا برانى آنکه را که به او جا داده‏اى يا بسپارى بسوى بلاء آنکه را که به او کفايت کرده‏اى و رحم نموده‏اى
و اى کاش اى خداى من و سيد و مولاى من بدانستمى که تو آتش قهرت را مسلط مى‏کنى بر آن رخسارها که در پيشگاه عظمتت سر به سجده عبوديت نهاده‏اند
يا بر آن زبانها که از روى حقيقت و راستى ناطق به توحيد تو و گويا به حمد و سپاس تواند
يا بر آن دلها که از روى صدق و يقين به خدايى تو معترفند يا بر آن جانها که از علم و معرفت در پيشگاه جلالت خاضع و خاشعند
يا بر آن اعضايى که مشتاقانه به مکانهاى عبادت و جايگاه طاعتت مى‏شتابند و به اعتقاد کامل از درگاه کرمت آمرزش مى‏طلبند
و هيچکس به تو اين گمان نمى‏برد و چنين خبرى از تو اى خداى با فضل و کرم به ما بندگان نرسيده
در صورتى که تو خود بى‏طاقتيم را بر اندک رنج و عذاب دنيا و آلامش مى‏دانى
و آنچه جارى شود در آن از بد آمدنى‏هاى آن بر اهل آن با آنکه رنج و الم دنيا اندک است و زمانش کم است و دوامش ناچيز است و مدتش کوتاه است
پس من چگونه طاقت آرم و عذاب‏عالم آخرت و آلام سخت آن عالم را تحمل کنم
و حال آنکه مدت آن عذاب طولانى است و زيست در آن هميشگى است و هيچ بر اهل عذاب در آنجا تخفيفى نيست
چندان که آن عذاب تنها از قهر و غضب و انتقام توست
که هيچکس از اهل آسمان و زمين تاب و طاقت آن ندارد
اى سيد من پس من بنده ناتوان ذليل و حقير و فقير و دور مانده تو چگونه تاب آن عذاب دارم
اى خداى من اى پروردگار من و سيد و مولاى من از کدامين سختيهاى امورم بسويت شکايت کنم و از کدام يک به درگاهت بنالم و گريه کنم
از دردناکى عذاب آخرت بنالم يا از طول مدت آن بلاى سخت زارى کنم
پس تو مرا با دشمنانت اگر به انواع عقوبت معذب گردانى و با اهل عذابت همراه کنى و از جمع دوستان و خاصانت جدا سازى
در آن حال گيرم که بر آتش عذاب تو اى خداى من و سيد و مولاى من و پروردگار من صبورى کنم چگونه بر فراق تو صبر توانم کرد
و گيرم آنکه بر حرارت آتشت شکيبا باشم چگونه چشم از لطف و کرمت توانم پوشيد
يا چگونه در آتش دوزخ آرام گيرم با اين اميدوارى که به عفو و رحمت بى‏منتهايت دارم
بارى به عزتت اى سيد و مولاى من به راستى سوگند مى‏خورم که اگر مرا با زبان گويا (به دوزخ) گذارى من در ميان اهل آتش مانند دادخواهان ناله همى کنم
و بسى فرياد مى‏زنم بسويت مانند شيون گريه کنندگان
و بنالم به آستانت مانند عزيز گم کردگان و به صداى بلند تو را مى‏خوانم که اى ياور اهل ايمان
و اى منتهاى آرزوى عارفان و اى فريادرس‏فرياد خواهان
و اى دوست دلهاى راستگويان و اى يکتا خداى عالميان
آيا درباره تو اى خداى پاک و منزه و ستوده صفات گمان مى‏توان کرد که بشنوى در آتش فرياد بنده مسلمى را که به نافرمانى در دوزخ زندانى شده
و سختى عذابت را به کيفر گناه مى‏چشد و ميان طبقات جهنم به جرم و عصيان محبوس گرديده
و ضجه و ناله‏اش با چشم انتظار و اميدوارى به رحمت بى‏منتهايت بسوى تو بلند است و به زبان اهل توحيد تو را مى‏خواند و به ربوبيتت متوسل مى‏شود
باز چگونه در آتش عذاب خواهد ماند در صورتى که به سابقه حلم نامنتهايت چشم دارد
يا چگونه آتش به او الم رساند و حال آنکه به فضل و کرمت اميدوار است
يا چگونه شراره‏هاى آتش او را بسوزاند با آنکه تو خداى کريم ناله‏اش را مى‏شنوى و مى‏بينى مکانش را
يا چگونه شعله‏هاى دوزخ بر او احاطه کند با آنکه ضعف و بى‏طاقتيش را مى‏دانى
يا چگونه به خود بپيچد و مضطرب بماند در طبقات آتش با آنکه تو به صدق (دعاى) او آگاهى
يا چگونه مأموران دوزخ او را زجر کنند با آنکه به صداى يا رب يا رب تو را مى‏خواند
يا چگونه به فضل تو اميد آزادى از آتش دوزخ داشته باشد و تو او را به دوزخ واگذارى
هيهات که هرگز چنين معروف نباشد و اين گمان نرود
و به رفتار با بندگان موحدت که همه احسان و عطا بوده اين معامله شباهت ندارد
پس من به يقين قاطع مى‏دانم که اگر تو بر منکران خداييت حکم به آتش قهر خود نکرده و فرمان هميشگى عذاب دوزخ را به معاندان نداده بودى
محققا تمام آتش دوزخ را سرد و سالم مى‏کردى
و هيچکس را در آتش جاى و منزل نمى‏دادى
و ليکن تو اى خدانامهاى مبارکت مقدس است و قسم ياد کرده‏اى که دوزخ را از جميع کافران
جن و انس پر گردانى و مخلد سازى معاندان را در آن عذاب
و تو را ستايش بى‏حد سزاست که با وجود آنکه خويش را ثنا گفتى و بهمه انعام نمودى در کتاب خود فرمودى آيا (در آخرت) اهل ايمان با فاسقان يکسانند هرگز يکسان نيستند
اى خداى من و سيد من از تو درخواست مى‏کنم به مقام قدر (و آن قدرت ازلى) که مقدرات عالم بدان کردى
و به مقام قضاى مبرم که بر هر که فرستادى غالب و قاهر شدى
که مرا ببخشى و در گذرى در همين شب و همين ساعت هر جرمى و هر گناهى که کرده‏ام
و هر کار زشتى پنهان داشته‏ام و هر عملى (مستور و عيان) آشکار يا پنهان به جهالت مرتکب شده‏ام
و هر بد کارى که فرشتگان عالم پاک را مأمور نگارش آن نموده‏اى که آن فرشتگان را به حفظ هر چه کرده‏ام موکل ساختى
و شاهد اعمالم با جوارح و اعضاى من گردانيدى و فوق آن فرشتگان تو خود مراقب من
و شاهد و ناظر بر آن اعمال من که از فرشتگان هم به فضل و رحمتت پنهان داشته‏اى همه را ببخشى
و نيز درخواست مى‏کنم که مرا حظ وافر بخشى از هر خيرى که مى‏فرستى و هر احسانى که مى‏افزايى
و هر نيکويى که منتشر مى‏سازى و هر رزق و روزى که وسيع مى‏گردانى و هر گنه که مى‏بخشى و هر خطا که بر آن پرده مى‏کشى اى رب من اى رب من اى رب من
اى خداى من اى سيد و مولاى من اى کسى که زمام اختيارم به دست اوست
اى واقف از حال زار و ناتوانم اى آگه از بينوايى و وضع پريشانم اى آگاه به احتياجم و بى‏چيزيم اى رب من اى رب من اى رب من
از تو درخواست مى‏کنم به حق حقيقتت و به ذات مقدست و بزرگترين صفات و اسماء مبارکت
که اوقات مرا در شب و روز به ياد خود معمور گردانى و پيوسته به خدمت بندگيت بگذرانى و اعمالم را مقبول حضرتت فرمايى
تا کردار و گفتارم همه يک جهت و خالص براى تو باشد و احوالم تا ابد به خدمت و طاعتت مصروف گردد
اى سيد من اى کسى که تمام اعتماد و توکلم بر اوست و شکايت از احوال پريشانم به حضرت اوست اى رب من. . .
(لطفى کن) و به اعضا و جوارحم در مقام بندگيت قوت بخش و دلم را عزم ثابت ده
و ارکان وجودم را به خوف و خشيت سخت بنيان ساز و پيوسته به خدمت در حضرتت بدار
تا آنکه من در ميدان طاعتت بر همه پيشينيان سبقت گيرم و از همه شتابندگان به درگاهت زودتر آيم
و عاشقانه با مشتاقانت به مقام قرب حضرتت بشتابم و مانند اهل خلوص به تو نزديک گردم
و بترسم از تو مانند ترسيدن يقين کنندگان و با اهل ايمان در جوار رحمتت همنشين باشم
خدايا و هر که با من بد انديشد تو مجازاتش کن و هر که مکر ورزد به کيفرش برسان
و مرا بلطف و رحمتت نصيب بهترين بندگانت عطا کن و مقام مقربترين
و مخصوصترين خاصان حضرتت کرامت فرما که هيچکس جز به فضل و رحمتت اين مقام نخواهد يافت و باز جود و بخشش بى‏عوضت از من دريغ مدار
بزرگى و مهربانى کن و مرا به رحمت واسعه‏ات از شر دو عالم محفوظ بدار
و زبانم را به ذکر خود گويا ساز و دلم را از عشق و محبت بى‏تاب گردان
و بر من منت گذار و دعايم مستجاب فرما و از لغزشم بگذر و خطايم ببخش
که تو خود به بندگان‏از لطف دستور عبادت دادى و امر به دعا فرمودى و اجابت را ضمانت کردى
اينک من به دعا رو بسوى تو آوردم و دست حاجت به درگاه تو دراز کردم
پس به عزت و جلالت قسم که دعايم مستجاب گردان و مرا به آرزويم (که وصال توست) برسان و اميدم را به فضل و کرمت نااميد مگردان
و از شر دشمنانم از جن و انس کفايت فرما
اى که از بندگانت بسيار زود راضى ميشوى ببخش بر بنده‏اى که بجز دعا و تضرع بدرگاهت مالک چيزى نيست
که تو هر چه بخواهى ميکنى اى که نامت دواى دردمندان و يادت شفاى بيماران است و طاعتت بى‏نيازى از هر چه در جهان
ترحم کن به کسى که سرمايه‏اش اميد به توست و اسلحه‏اش گريه است
اى بخشنده کاملترين نعمت اى دفع کننده هر بلاء و مصيبت اى نور دلهاى وحشت زده در ظلمات (فراق) اى داناى علم ازل تا ابد بى‏آموختن
درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و با من آن کن که لايق حضرت توست
و درود و رحمت خدا بر رسول گراميش و امامان با برکات از اهل بيتش و سلام و تحيت بسيار بر آن بزرگواران باد

منبع

[Hossein]

دعای افتتاح
خدايا،من با سپاس تو ستايش را آغاز مى‏كنم و تويى كه با كرمت به‏ سوى درستى توجّه دهى،و يقين دارم كه در جاى عفو و رحمت مهربان‏ترين مهربانانى.
و در جايگاه مجازات و انتقام،سخت‏ترين كيفركننده‏اى،و در موضع بزرگ‏منشى‏ و عظمت بزرگ‏ترين جبّارى
،خدايا در خواندنت،و در درخواست از حضرتت به من اذن دادى،پس اى شنوا بشنو ستودنم را،
و اى مهربان اجابت كن دعايم را،و اى آمرزنده بيامرز لغزشم را،اى خداى من چه بسيار سختيهاى كه گره گشودى،و اندوهها كه برطرف كردى،و لغزشها كه آمرزيدى،و رحمت كه گستردى،و زنجير بلا كه باز كردى،سپاس‏ خداى را كه همسر و فرزندى برنگرفته،و در فرمانروايى شريكى برايش نيست،و سرپرستى از روى‏ ناتوانى نداشته است،و او را بزرگ شمار بسيار بزرگ.

سپاس خداى را با همه ستودنيهايش،بر تمام نعمتهايش،سپاس خداى را كه در فرمانروايى رقيبى ندارد،و براى او در كارش نزاع‏كننده‏اى نيست،سپاس خداى را كه در آفرينش‏ شريكى ندارد،و در بزرگى شبيهى براى او نيست.سپاس خداى را كه فرمان و سپاسش در آفريدگان جارى است‏ و بزرگوارى‏اش با كرمش آشكار است،و دست لطفش به سخاوت گشوده،خدايى گنجينه‏هايش نقصان نپذيرد،و بخشش بسيارش جز جود و كرم بر او نيفزايد،همانا او عزيز و بسيار بخشنده است،خدايا اندك از بسيار از تو درخواست مى‏كنم، با نياز شديدى كه مرا به آن است،و بى‏نيازى تو از ان ديرينه است،و آن اندك نزد من بسيار است،و براى تو هموار و آسان.

خدايا بخششت از گناهم،و گذشتت از خطايم،و چشم‏پوشى‏ات از تجاوزم،و پرده‏افكنى‏ات‏ بر كردار زشتم،و بردبارى‏ات از فراوانى جرمم از آنچه كه از خطا و گناه عمدى‏ام بود مرا به طمع انداخت،كه از درگاهت چيزى را كه شايسته آن از سوى تو نيستم درخواست كنم،آنچه كه از رحمتت نصيبم نمودى‏ و از قدرتت نشانم دادى،و از اجابتت به من شناساندى،پس بر آن شدم كه با اطمينان بخوانمت،و با انس و ميل بدون ترس‏ و هراس از تو درخواست مى‏كنم،و در انچه به خاطر آن قصد پيشگاه تو نمودم از تو ناز جويم،اگر برآورده شدن حاجتم تأخير افتاد،از روى‏ نادانى بر تو عتاب ورزيدم،با آنكه شايد به تأخير افتادن روا شدن حاجتم برايم بهتر باشد،چه تو به سرانجام امور آگاهى،پس هيچ‏ مولاى كريمى را بر بنده پستى،شكيباتر از تو بر خود نديدم،اى پروردگار من،تو مرا مى‏خوانى،و من از تو روى مى‏گردانم، و با من دوستى مى‏ورزى و من با تو دشمنى مى‏كنم،به من محبّت مى‏نماى و از تو نمى‏پذيرم،گويا مرا بر تو منّت است،

و با همه اينها چيزى تو را باز نمى‏دارد از رحمت و احسان بر من،و تفضّل به جود و كرمت بر اين بنده،بر بنده نادانت رحم كن،و با فزونى احسانت بر او جود آور،زيرا تو بخشنده كريمى، سپاس خداى را خداى مالك سلطنت،روان‏كننده كشتى،تسخيركننده بادها،شكافنده سپيده،حكمفرماى روز جزاء پروردگار جهانيان.سپاس خداى را بر بردبارى‏اش پس از دانشش به نافرمانى بنده،و سپاس خداى را بر عفوش پس از قدرتش بر عقاب،و و سپاس خداى را بر طول بردبارى‏اش در وقت خشم،و حال آنكه او بر آنچه بخواهد تواناست.سپاس خداى را كه آفريننده آفريدگان‏ گسترنده روزى،شكافنده سپيده،داراى عظمت و بزرگوارى و احسان و نعمت‏بخشى است‏ خدايى كه از ديدگان دور است پس ديده نمى‏شود،و به جانها نزديك است پس شاهد گفتگوهاى پنهان است،فرخنده و برتر است.سپاس خداى را كه ستيزه‏جويى‏ ندارد تا با او برابرى نمايد،و شبيهى ندارد كه هم شكل او باشد،و پشتيبانى ندارد كه او را يارى كند،با عزّتش همه عزيزان را مقهور ساخته‏ و در برابر عظمتش بزرگان فروتن گشته‏اند،پس با قدرتش به هرچه خواهد رسد،

سپاس خداى را كه اجابتم مى‏كند آنگاه كه‏ صدايش مى‏زنم،و هر زشتى را بر من مى‏پوشاند و من از او نافرمانى مى‏كنم،و او نعمتش را بر من بزرگ مى‏گرداند،پس من او را شكر نمى‏كنم،چه بسيار موهبتهاى گوارايى كه به من عطا فرمود،و حوادث وحشتناكى كه مرا از آسيب آنها كفايت نمود،و چه بسيار خرّمى دلنشينى كه به من نماياند، او را سپاس‏گويان ستايش مى‏كنم،و تسبيح‏گويان ياديش مى‏كنم،سپاس خداى را كه پرده‏اش دريده نگردد،و در رحمتش بسته نشود، و پرسنده‏اش ردّ نگردد،و آرزومندش نوميد نشود.سپاس خداى را كه هراسندگان را ايمنى بخشد،و شايستگان را نجات دهد،و ناتوان شمردگان را به رفعت رساند،و متكبّران را به خاك اندازد و پادشاهانى را نابود نمايد، و ديگران را جانشين آنان سازد،سپاس خداى را كه درهم شكننده گردنكشان،نابودكننده ستمكاران،دريابنده گريختگان،كيفردهنده‏ ستمگران،فريادرس دادجويان،حاجت‏بخش خواهندگان،تكيه‏گاه مؤمنان است.سپاس خداى‏ را كه از خشيتش آسمان و ساكنانش غرّش كنند،و زمين و آباد كنندگانش بلرزند،و درياها و هركه در اعماقش شناور است موج زنند.

سپاس خداى را كه ما را به شناخت خويش هدايت فرمود و اگر خدا ما را هدايت نكرده بود هرگز هدايت نمى‏شديم‏ سپاس خداى را كه مى‏آفريند و خود آفريده نشده،و روزى مى‏دهد،و خود روزى داده نمى‏شود و مى‏خوراند و خود خورانده نمى‏شود و زنده‏ها را مى‏ميراند،و مردگان را زنده مى‏كند،و اوست زنده‏اى كه هرگز نمى‏ميرد،خير تنها به دست اوست،و او بر هر چيز تواناست. خدايا درود فرست بر محمّد بنده و فرستاده‏ات و امين و يار صميمى و محبوب،و برگزيده‏ات‏ و حافظ راز و رساننده پيامهايت،درودى برترين و بهترين و زيباترين‏ و كامل‏ترين و پاكيزه‏ترين و پر نماترين و دلپسندترين و پاك‏ترين و بلندترين و بيشترين درودى كه فرستادى و بركت دادى و ترحم نمودى‏ و مهر ورزيدى،و سلام دادى بر يكى از بندگان و پيامبران و رسولان و برگزيدگان و اهل‏ كرامت از خلقت.خدايا درود فرست بر على امير المؤمنان،و جانشين‏ فرستاده پروردگار جهانيان،

بنده و وليّت و برادر رسولت،و حجّتت بر بندگان،و نشانه بزرگ‏ترت،و خبر عظيم،و درود فرست بر صديقه طاهره فاطمه زهرا سرور زنان‏ جهانيان،و درود فرست بر دو فرزندزاده پيامبر رحمت،و دو پيشواى هدايت،حسن و حسين،دو سرور جوانان اهل بهشت،و درود فرست بر امامان مسلمانان،على بن الحسين و محمّد بن على،و جعفر بن محمّد،و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمّد بن على و على بن محمّد،و حسن‏ بن على،و يادگار شايسته هدايتگر حضرت مهدى،حجّتهاى تو بر بندگان،و امينهاى تو در سرزمينهايت‏ درودى بسيار و هميشگى.خدايا درود فرست بر ولى امرت،آن قائم آرزو شده،و دادگستر مورد انتظار، واو را در حمايت فرشتگان مقرّبت قرار ده،و به روح القدس تأييدش كن اى پروردگار جهانيان.خدايا او را دعوت‏كننده به كتابت،و قيام‏كننده به آئينت قرار ده،او را جانشين خود روى زمين گردان،چنان‏كه پاكان پيش از او را جانشين خويش‏ قرار دادى،دينى را كه برايش پسنديده‏اى به دست او پابرجا بدار،و ترسش را به امنيت بازگردان،تا با اخلاص كامل‏ تو را بپرستد.

خدايا عزيزش بدار،و به ديگران توسط او عزّت بده و يارى‏اش كن.و به ديگران از سوى او يارى ده يارى‏اش ده‏ يارى پيروزمندانه و بر پيروزيش با پيروزى آسان،و از پيش خود براى او سلطنتى پيروزى آفرين قرار ده.خدايا به وسيله او دينت و روش‏ پيامبرت را آشكار كن،تا چيزى از حق،از ترس احدى از مردم پنهان نماند.خدايا به سوى تو مشتاقيم‏ براى يافتن دولت كريمه‏اى كه اسلام و اهلش را به آن عزيز گردانى،و نفاق و اهلش را به وسيله آن خوار سازى، و ما را در آن دولت از دعوت‏كنندگان به سوى طاعتت،و رهبران به سوى راهت قرار دهى،و كرامت دنيا و آخرت را از بركت آن‏ روزيمان فرمايى.

خدايا آنچه از حق به ما شناساندى تاب تحملش را نيز عنايت كن،و آنچه را دررسيدن به آن كوتاهى كرديم،ما را به آن برسان،خدايا پريشانى‏ ما را به يارى او جمع كن،و پراكندگى ما را به او وحدت بخش،و گسيختگى ما را با او پيوند ده،و اندك ما را به او زياد فرما،و ذلّت ما را به او عزّت ده‏ و تنگدستى ما را به او توانگرى بخش،و بدهى ما را از بركت او ادا كن،و فقر ما را به مدد او جبران فرما،و جدايى و دودستگى ما را به او برطرف كن،و دشوارى كار ما را به او آسان گردان،و رورى ما را به ديدار او سپيد كن،و اسيران ما را به يارى او آزاد گردان،و درخواستهاى ما را به لطف او برآور،و وعده‏هاى ما را به ظهور او تحقق بخش‏ و دعايمان را به كمك او اجابت كن،و خواسته‏هايمان را به حق او عطا فرما،و ما را به يارى او به آروزهاى دنيا و آخرتمان برسان،و لطف به او بالاتر از آرزويمان‏ به ما اعطا كن،اى بهترين خواسته‏شدگان،و گشاده‏دست‏ترين بخشندگان،سينه‏هاى ما را به او شفا بخش،و كينه دلهايمان را به او برطرف‏ كن،و ما را به مدد او به حقيقت آنچه كه در آن اختلاف افتاده از حق به اذن خود راهنمايى فرما،همانا تو هركه را بخواهى به راه راست‏ هدايت مى‏كنى،و به وسيله او ما را بر دشمنان خود و دشمنان خويش يارى ده،اى معبود حق آمين.خدايا از نبود پيامبران‏ كه درودهاى تو بر او و خاندانش و از ناپيدايى مولايمان،و بسيارى دشمنانمان و كمى‏ نفراتمان،

و سختى فتنه‏ها به سويمان،و از جريان زمان بر زيانمان به درگاه تو شكوه مى‏آوريم،بر محمّد و خاندانش درود فرست‏ و ما را در برابر اين همه يارى فرما به گشايشى از جانب خويش كه زود برسانى،و بدحالى كه برطرف كنى،و پيروزى با عزّت برايمان قرار دهى،و سلطنت حقى كه‏ آشكارش فرمايى،و به رحمتى كه از سويت ما را فرا گيرد،و به سلامتى كاملى كه از جانبت ما را بپوشاند،اى مهربان‏ترين مهربانان.

خدايا ما را در زمره شايستگان وارد كن،و در بهشت برين بالا بر،و جامى از نوشيدنى خوشگوار از چشمه سلسبيل به ما بنوشان،و به رحمتت از حور العين‏ به همسرى ما درآور،و از جاويد پسرانى كه همچون مرواريد در صدفند،در خدمت ما بگمار،و از ميوه‏هاى بهشت،و گوشت پرندگان به ما بخوران،و از لباسهاى زربفت و حرير و ديبا به ما بپوشان،و ما را براى رسيدن به شب قدر،و زيارت خانه كعبه،و كشته شدن در راهت توفيق عنايت كن،و دعاى‏ شايسته و درخواست ما را اجابت فرما،و آنگاه كه پيشينيان و پسينيان‏ را در روز قيامت جمع كردى به ما رحم كن،و رهايى از آتش را براى ما بنويس،و در دوزخ ما را به زنجير نبند،و در عذاب‏ و خوارى‏ات ما را گرفتار مساز،و از زقوم و ضريع دوزخ به ما مخوران،و با شياطين يكجا قرارمان مده، و ما را به رو در آتش مينداز،و از جامه‏هاى آتشين و پيراهنهاى فلزى آتش‏بار بر ما مپوشان،و از هرگونه بدى،اى كه معبودى جز تو نيست،بحق اينكه معبودى جز تو نيست ما را رهايى بخش.