Ali 7171

دریای خاکی

تو سکوت سرد زمستانی شب
زمانی که نگاه ها در اعماق تاریکی ها فرو می روند
من تورا به یاد می آورم.
به احترامت قیام می کنم
می خوانمت.
در بر تو تعظیم باید کرد
اما چنان عظمت نگاهت مرا تسخیر کرده
که فقط می توانم برای گرفتن دستانت
به خاک بیفتم.
آری! در دریای نگاه تو خاک های سرشاری نهفته
اما من جز به مشتی خاک پایت بسنده می کنم.

نجف زاده