ناگفتنی های گفته شده

«یا هو»

من روز خویش را با افتاب روی تو،

کز مشرق خیال دمیده ست آغاز می کنم.

من با تو می نویسم و می خوانم،من با تو راه می روم و حرف می زنم.

و ز شوق این محال: که دستم به دست توست! ،
من، جای راه رفتن پرواز می کنم.
آن لحظه ها که مات در انزوای خویش یا در میان جمع خاموش می نشینم:

موسیقی نگاه تو را گوش می کنم.

گاهی میان مردم در ازدحام شهر
غیر ازتو ؛هرچه هست فراموش می کنم...


«امشب کشفش کردم ..بین برگه های سفبد دفترم!!!!!
بتاریخ: 14/آذر/89 به ساعت11,46 شب .....