Codex

چقدر قشنگ بود...

گاهی که دلم به اندازهء تمام غروبها می گیرد

چشمهایم را فراموش می کنم

اما دریغ که گریهء دستانم نیز مرا به تو نمی رساند

من از تراکم سیاه ابرها می ترسم و هیچ **

مهربانتر از گنجشکهای کوچک کوچه های کودکی ام نیست

و کسی دلهره های بزرگ قلب کوچکم را نمی شناسد

و یا کابوسهای شبانه ام را نمی داند

با این همه ، نازنین ، این تمام واقعه نیست

از دل هر کوه کوره راهی می گذرد

و هر اقیانوس به ساحلی می رسد

و شبی نیست که طلوع سپیده ای در پایانش نباشد

از چهل فصل دست کم یکی که بهار است

گاهی بهار ...
از همه فصل ها برایم سخت تر است
همه زیبایی ها را می بینم
اما ...
زیباترین زیبای دنیا که چشمان توست
فقط باید در خاطرم تجسم کنم

چقدر خوب و روشن است نماي چشم هاي تو
نميرسد ستاره اي به پاي چشم هاي تو
به ماه خيره مي شوم ..........
دلم که تنگ ميشود براي چشم هاي تو
و هي مرور ميکنم نگاه اول تو را
اگر نمي رسد به من صداي چشم هاي تو
تو تاکه پلک مي زني به سجده ميرود دلم
به پيشگاه اعظم خداي چشم هاي تو
شبي خراب مي شود حصارهاي فاصله
و آب مي شود دلم به پاي چشم هاي تو

نفست چقدر شبیه
مردمک چشمم
دو دو... میزند
ترسیده ای!؟!؟!؟
خسته ای شبیه خودم؟
وهراسان شبیه ثانیه ها
سنگین مثل دقیقه ها
و ساعتهارا...
راستی قولهایت را به چه قیمت به عبور زمان فروخته ای؟
من هنوز کنار رد پای گذشته ایستاده ام
خودم را به خواب نبودنت میزنم
چشم هایم چقدر چرت میزنند
میان لالایی حقیقت
کجای این نبودنها
به بودنم میخندی!

باید اعتراف کنم من نیز گاه به آسمان نگاه کرده ام..

دزدانه!

در چشم ستارگان.. نه به تمامی شان!

تنها بدانها که شبیه ترند به چشمان تو..

همیشه ...
خیره به نگاهت
غرق در چشمانت
گوشه قلبت را می دیدم ...
اینبار نگاهت با قبل فرق داشت
دیگر خودم را در قلبت نمی دیدم

چه خوش خیال است...
فاصله را می گویم
به خیالش تور ا از من دور کرده....
نمی داند جای تو این جا امن است....
اینجا میان قلبم....

چه خوش خیال بودم...
فکر می کردم
قلب تو فقط برای من است
اما افسوس
قلبت مثل کاروانسرا شده !
هر کسی را
فرقی نمی کند
عاشق
دل شکسته
غمگین
به مدتی معلوم نگاه می دارد

مرا ببین که چه خوش خیال

هنوز هم

در بافه های نا منظم باد

به جستجوی طرح بازیگوش حضور تو ام

سرزنشم نکن

هزار سال دیگر هم

خوش خیال خواهم ماند...

آقا copy/paste قبول نیست ، از خودتون بگین

آقا ما شعر رو دوست داریم ولی شاعر نیستیم چیکار کنیم!!!تک و توک میگیم که اونم به پای شما شعرا نمیرسه.حالا نمیشه تخفیف بدین ما شاعر نشیم؟!!

خوب اگه همینطور پیش بریم یه دیوان کامل ادبی ایجاد میشه
همون تک و توک از خودتون بذارین بهتره

درسته .باشه چشم.

چقدر تنهاییم را دوست دارم !
آنگاه که تو رفتی من ماندم و تنهایی ،
وتنها تنهایی فهمید که دغدغه هایم
آرامش خیالش را ویران نخواهد کرد!
دیگر واژه ها را نمی دزدم!
به پاس بودن با او.....
واژه ها را تنهایی به من هدیه میدهد!